Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[wooli]

Gratuluję sukcesu w przeziomowaniu phenixa. Cieszę sie tym bardziej, że nadmóch c.o. sie sprawdził.
Z przjemnością postawie browarka
 
 
PS
Sorki, że jestem ostatno prawie nieobecny na forum, ale to przez brak czasu.
Mój nadmuch z grzejnikiem żeliwnym jako zabezpieczenie na nastepną zimę prawie na ukończeniu.

[greg]

Na początek dwie fotografie.
Daktylowiec w dniu 13 kwietnia 2013 r. po odkryciu oraz w dniu 10 listopada, kiedy to ostatni dzień pławił się wolny w biednym listopadowym słońcu.
Różnica jest jak widać bardzo wyraźna.






O ile nawet w Będzinie może się trafić zima bezpieczna dla szorstkowców, to w przypadku daktylowca taryfy ulgowej nie ma.
Tak jak powiedziałem przez telefon Andrzejowi, byłoby dosyć nierozsądne targowanie się z pogodą o kolejne tygodnie.
Warunki do montażu były dobre: około 10 C w ciągu dnia, prawie bezwietrznie. Postanowiłem wykorzystać zatem sprzyjającą aurę. Palma w osłonie oznacza, że nie muszę się już o nią martwić.

Wstępne prace rozpocząłem w niedzielę. Musiałem zebrać kamienie i odgarnąć żwir z pokrywy maskującej studzienkę z rurami oraz z wylewek.
Potem związałem palmę co było trudniejsze niż w roku ubiegłym, ale mimo wszystko dałem radę zrobić to sam. Za rok ta sztuka w taki sposób nie uda się prawie na pewno. Zastanawiam się nad użyciem plastikowych łańcuchów, spinanych karabińczykami, do łączenia (przyciągania do siebie) naprzeciwległych liści. Być może część najstarszych zetnę. To i tak są podniszczone plantacyjne liście.
W niedzielę zrobiłem niewiele: odgarnąłem żwir, związałem palmę, przykręciłem kantówki nośne i założyłem daszek.
Ciąg dalszy nastąpił w poniedziałek 11 listopada. Montaż całości (sama buda, bez komputera i ogrzewania) zajął mi około trzy godziny. Co prawda pękł mi jeden z drewnianych wieszaków w kołderkach z folii pęcherzykowej, ale ponieważ był to tylko jeden, to skleiłem go prowizorycznie taśmą. Do wiosny wytrzyma.
Potem przykręciłem komputer pokładowy, podłączyłem do prądu, sprawdziłem czy wszystko działa jak należy. Próba wypadła pozytywnie. Chciałem zrobić już wszystko, ale po ciemku nie chciało mi się szukać w garażu folii, którą układam na gruncie. W zasadzie zostało tylko założyć „podłogę”, podpiąć rury od nadmuchu c.o. i palma będzie gotowa do podróży przez zimę. A ja, nie licząc zimowych odwiedzin w czasie odwilży, z Panem Daktylowcem zobaczę się na dobre dopiero w kwietniu 2014 r. Zaczynamy gorszą część roku.

Kilka fotek z montażu.

1. Odsłanianie pokrywy studzienki z rurami.




2. Po odsłonięciu wylewek okazało się, że daktylowiec zapuścił i tam swoje ekspansywne korzenie.




3. Widok po związaniu.




4. Poniedziałkowy poranek.




5. Przykładowa fotka z montażu.

[andres]

Pięknie wygląda phoenix na słońcu.
Aż żal go zamykać, ale inaczej się nie da.

Postawiłeś Warownię, to znaczy, że zima idzie

[Robert]

Odgórny sygnał dla polskich feniksów poszedł w eter

[greg]

Ma Pisa słynną Torre Pendente. Natomiast Będzin ma Krzywą Warownię.
Przechodzący orkan oprócz skrzywienia konstrukcji potargał w kilku miejscach plandekę, która wstępnie została potargana przez moją kotkę, urządzającą sobie wspinaczki po Warowni.
Ta plandeka jest do wymiany.
Wbrew swojej nazwie Warownia jest czymś w rodzaju namiotu i sama w sobie (bez odciągów) jest konstrukcją raczej delikatną.
Ogólnie wygląda to dosyć żałosnie. Na szczęście nic nie zostało trwale uszkodzone.
Podstawy kantówek są nieco pogięte, ale po demontażu zostaną wyprostowane.
Osłona montowana jest w taki sposób, że nie jest możliwe naruszenie warstwy termoizolacyjnej bez uszkodzeń mechanicznych typu załamanie lub wyłamanie jakiegoś elementu.
Bezpośrednio po Ksawerym wystąpił taki problem, że przekrzywiona „ścianka” nasunęła się na wentylator dostarczający ciepłe powietrze, co zaburzyło cyrkulację w osłonie. Po częściowym naprostowaniu konstrukcji problem ustąpił i nadmuch odzyskał dawny wigor.
W takim stanie osłona już pozostanie do wiosny.

[andres]

Nieodparcie nasuwa mi się porównanie z łatami na promie kosmicznym.

Osłona przeżyła wiatr huraganowy, a to oznacza, że jest solidna.

[greg]

Warownia choć krzywa, dzielnie zniosła mały atak zimy.
Jak już wcześniej pisałem orkan zniekształcił jej formę, ale same powłoki termoizolacyjne nie zostały naruszone.
Daktylowiec jak zwykle bezproblemowo.
Brahea armatka nie wygląda gorzej niż jesienią. W tym roku będzie sobie radziła w indywidualnej osłonie. Na zdjęciu widać jak jej niebieskie liście kontrastują z zielenią liści daktylowca. Piękna palma.
Agawom dosadzonym przy daktylowcu: Agave macroacantha blue, Agave montana, Agave victoriae-reginae zimowanie w Warowni jak widać dobrze służy.

[greg]

Drugie w sezonie zimowym spotkanie z wiatrem > 90 km/h okazało się dla Warowni dosyć destrukcyjne.
Konstrukcja naruszona po orkanie Ksawerym bardzo słabo poradziła sobie z kolejnym uderzeniem silnego wiatru.
Została na tyle rozluźniona, że opadła górna opaska z siatki, która spina plandekę daszku i przytrzymuje przedni front.
Osłona zdaje mówić do mnie: „no rozbierz mnie już! Na co czekasz?”.
Prognozy wyglądają korzystnie i jeśli nie rozbiorę jej w najbliższą niedzielę, to na pewno w przyszły weekend.

[greg]

Kierując się korzystnymi prognozami, w niedzielę 30 marca uwolniłem mojego daktylowca.
Palma została okryta w dniu 11 listopada. To daje 136 dni pod osłoną czyli niecałe 4.5 miesiąca.
W porównaniu do sezonu zimowego 2012/2013 (174 dni ≈ niecałe 6 miesięcy) wynik ten jest lepszy o 38 dni.
Biorąc pod uwagę, że jest jeszcze marzec, to palmą będę mógł się cieszyć przez najbliższe 7 miesięcy, a jeśli jesień okaże się korzystną to może nawet i nieco dłużej.

Efekt walki konstrukcji z wiatrami.
Będę to musiał jakoś wyprostować. Poproszę także sąsiada by przyspawał mi od spodu jakąś sztywniejszą blachę. Do tego plandeka i Warownia będzie jak nowa.



Na tę chwilę czekam całą zimę.
Naliczyłem kilka nowych liści na różnym etapie rozwoju.
Ciekawe co daktylowiec pokaże w tym sezonie.





Eksperymentuję z przechowywaniem w Warowni różnych roślin. Dość dobrze takie warunki znoszą gazanie. Osteospermum radzi sobie znakomicie. Zwróćcie uwagę na ilość pąków.

[greg]

Tak wyglądają obecnie gazanie zimowane w Warowni.
Znakomicie znoszą takie przechowanie w okresie zimowym.
Nie chorują, nie kapryszą, ładnie się rozrastają i obficie oraz atrakcyjnie kwitną.
Podobnie dobrze przechowuje się osteospermum.
Oczywiście są to rośliny bardzo tanie i powszechnie dostępne. Jednak traktowane jako wieloletnie są po prostu z roku na rok coraz większe, bo nie starują on małej sadzonki, a włożyć doniczki do osłony to żadna fatyga.

[greg]

Warownię postawiłem nad daktylowcem w dniu 29 listopada.
Niestety zajęty innymi różnymi sprawami nie znalazłem na to wcześniej czasu i zrobiłem to dosłownie w ostatniej chwili.
I tym sposobem kończyłem ją montować przy silnym wietrze i temperaturze -4 C.
Zaiste nie jest godzien mienić się polskim palmiarzem, kto choć raz nie doznał podobnych rozkoszy.

Uszkodzone w zeszłym roku przez orkan podstawki na kantówki zostały naprawione i wzmocnione.
Jak widać osłona dostała też nową plandekę i nową opaskę z siatki.
Przy wyciąganiu elementów z garażu okazało się, że myszy podziurawiły mi w kilku miejscach „kołderki” z folii bąbelkowej i na szybko robiłem łaty. Nigdy wcześniej się to nie zdarzyło. Na szczęście miałem w zapasie jeszcze trochę folii i taśmy dwustronnej.

Od postawienia osłony minęło nieco ponad miesiąc. W grudniu przyszło Warowni mierzyć się z prawie 14 stopniowym mrozem. Oczywiście nadmuch c.o. sprostał temu bez problemu. Jestem bardzo zadowolony z tego ogrzewania. To zdecydowanie najbardziej ekonomiczny sposób ogrzewania dużych osłon.

To już trzecia zima tego daktylowca w polskim gruncie, a po niej czwarty sezon wegetacyjny.

W roku 2014 pogoda pozwoliła na demontaż pod koniec marca. Jeśli w tym roku się to powtórzy, to palma spędzi 4 miesiące pod osłoną. Byłby to całkiem dobry wynik.

Jeśli wszystko pójdzie po mojej myśli to jest to przedostatni sezon tej osłony. W roku 2016 chciałbym ją zastąpić Warownią 2 i pożegnać się tym samym z kłopotliwym montażem.

Poza tym coraz ciężej jest związać rozrastającą się palmę. W tym roku podzieliłem liście na grupy: wewnętrzne, środkowe i zewnętrzne. Stopniowo dowiązując do góry liście z poszczególnych grup udało mi się spakować kanaryjczyka, ale w pojedynkę trzeba trochę przy palmie pochodzić i poprzytulać się do niej - napierając ciałem na liście ma się wolne ręce.
Szybkim sposobem byłoby na krótką chwilę zapewnić sobie pomoc kliku osób. Ustawiłyby się one wokół palmy i każda z nich złapałaby ze 3-4 liście i dociskała je do środka. Wtedy jedna osoba łatwo mogłaby związać wszystkie liście razem.

[andres]

Czas płynie. Wydawałoby się, że posadziłeś go zupełnie niedawno.
Po liftingu Warownia prezentuje się całkiem zgrabnie, choć straciła na wojowniczym wyglądzie.

[greg]

Tak zabezpieczyłem w tym mijającym sezonie zimowym Warownię przed wiatrem.
Jak do tej pory zabezpieczenie pracowało tylko raz.
Ponieważ wiedziałem z jakiego kierunku będzie wiał wiatr to zastosowałem tylko jeden odciąg (przywiązany do czereśni), dzięki któremu Warownia stoi prosto niczym żołnierz na warcie.

[greg]

Daktylowca okryłem około 20 listopada 2015 r.
W dniu dzisiejszym tj. 3 kwietnia 2016 r. korzystając z pierwszego cieplejszego dnia i dobrych prognoz, postanowiłem odkryć palmę.
Zimowanie jak zwykle przebiegło bez problemu.
Nie zauważyłem kwiatostanów. Zapewne daktylowiec jako bardziej ciepłolubny od szorstkowców nie będzie powtarzał kwitnienia co roku.

Moją uwagę zwróciło, że jeden z liści się złamał, czego nie zauważyłem wiążąc palmę. Prawdopodobnie przy obecnej formie daktylowca zbliżam się do granicy ugięcia liści (Warownia ma około 2 metry średnicy)

[greg]

Z powodu braku czasu nie postawiłem jeszcze „Warowni”.
Zresztą temperatury nie były na razie zabójcze dla daktylowca.
Na wszelki wypadek, gdyby prognozy nagle się załamały postanowiłem palmę prowizorycznie zabezpieczyć.
Ponieważ na noc 14/15 listopada portal mojapogoda prognozował -6 C do środka skleconej naprędce osłony podrzuciłem farelkę.
Ponieważ zapowiadane jest ocieplenie, tę prowizorkę wkrótce rozbiorę by założyć regularne zabezpieczenie zimowe.