Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[greg]

Niniejszy wątek chciałbym zadedykować głownie WASHI'emu, który jakieś konotacje astronomiczne zdradzał. Być może jednak inni forumowicze też uznają to za interesujące.

Amatorskie obserwacje astronomiczne to ciekawe hobby. Sprzęt wystarczający do obserwacji Księżyca, planet Układu Słonecznego czy najjaśniejszych obiektów mgławicowych jest względnie tani. Jakkolwiek fajnie się ogląda na Discovery pasy na Jowiszu czy pierścienie Saturna, to zobaczenie ich po raz pierwszy na własne oczy było dość niesamowite. Przynajmniej dla mnie.

Obserwacje mgławic, np. Mgławicy Oriona, nie dostarczają takich wrażeń jak oglądanie zdjęć z Hubbla. Jest to spowodowane tym, że tamte zdjęcia powstają jako złożenie wielu zdjęć wykonanych na różnych długościach fali, pokolorowanie tegoż i złożenie razem do kupy. Przez teleskop obiekty takie widać jako białą mgiełkę.

Gwiazdy są zbyt odległe aby można było zaobserwować ich tarczę. Nawet tak jasne i duże obiekty jak Syriusz albo Betelgeza amatorskimi teleskopami widać jako punkty. Przy tej drugiej gwieździe warto się na chwilę zatrzymać. Jest obecnie u kresu swojego życia. To czerwony nadolbrzym. Gdyby umieścić ją w Układzie Słonecznym, to sięgałaby orbity Marsa. Gdyby wybuchła to przez kilka miesięcy w nocy byłoby jasno jak w dzień. Trudno powiedzieć kiedy się to stanie. Może za 100, może za 1000 a może za 100 tys. lat. A może już się to stało tyko o tym jeszcze nie wiemy, bo światło od niej biegnie do nas około 400 lat. W każdym bądź razie na pewno jest bliżej niż dalej do tego wydarzenia.

Zdjęć Saturna czy Jowisza niestety nie mam. Mam za „cienki” sprzęt. Po prostu te planety przy powiększeniu 140 razy tak szybko zasuwają, że trzeba by podążać za nimi teleskopem żeby zrobić dobre zdjęcie (czas naświetlania musiałby być dłuższy). Chcąc jednak coś pokazać, przedstawiam fotografię Księżyca, wykonaną oczywiście przez mnie.

[greg]

Dzisiaj mała gratka: ładne zaćmienie Księżyca. U mnie jeszcze widać. Mniej więcej połowa tarczy jest w cieniu. Dobrze widoczne gołym okiem, lepiej przez lornetkę, wyśmienicie przez teleskop, przy 30-krotnym powiększeniu.

[Marcin D]

u mnie nic nie widać bo oczywiscie pochmurno . Jak masz foto to wstaw.

[greg]

Jak było zaćmienie to u mnie rozchmurzyło się w ostatniej chwili. Zdjęć niestety nie mam, bo nie mam filtra księżycowego, który byłby tu potrzebny. Najprostszy sprzęt do astrofotografii to kilkaset złotych, trochę lepszy, kilka tysięcy. Toteż wystarczy mi, że sobie przez teleskop popatrzę.

W necie jest sporo zdjęć, ale żadne z nich nie pokazuje tego jak było to widać naprawdę. Na zdjęciach z netu mamy albo ładnie wyeksponowaną część odsłoniętą i całkowitą czerń po zacienionej, albo bardzo jasną (brak szczegółów na tarczy) stronę odsłoniętą a ładnie wyeksponowaną zacienioną. Sądzę, że to wina zbyt małej rozpiętości tonalnej matryc. Zapewne fotografia HDR dałaby tu radę.

W rzeczywistości było to widać tak, że strona oświetlona była widoczna normalnie, natomiast zacieniona była ciemniejsza, ale widać było sporo (większość?) szczegółów na jej powierzchni. Granica cienia była dość ostra.

[greg]

Odpowiadając na pytanie arundo.

Termin seeing najogólniej rzecz biorąc charakteryzuje jakość obrazu widzianego przez teleskop.

Same obserwacje uważam za ciekawe, bo czy to nie fajnie zobaczyć kratery na Księżycu, Jowisza i Saturna z ich księżycami, Marsa oraz inne planety Układu Słonecznego? W zasięgu amatorskich teleskopów są również najjaśniejsze obiekty mgławicowe. I to tylko tyle lub aż tyle. Zależy kto na co się nastawia.

Duże planety (takie jak np. Jowisz czy Saturn) obserwowane przez amatorskie teleskopy widać jako nieco większe od główki szpilki. W zależności od tego czy jest dobry seeing czy też nie można dostrzec (lub też nie) pewne szczegóły na ich powierzchni. Na przykład pasy na Jowiszu czy czapy na biegunach Marsa. Pierścienie Saturna widać bardzo ładnie. Bez problemu widoczna jest przerwa pomiędzy planetą, a najbliższym z nich.

Czasami lubię też po prostu pobłądzić sobie po niebie. Upatruję sobie jakąś gwiazdę, widoczną gołym okiem, i kieruję teleskop w jej stronę. I często okazuje się, że przez teleskop widać nie jedną gwiazdę, ale kilkanaście lub kilkadziesiąt. Czasem jakiś meteor przemknie w polu widzenia. Wszechświat budzi respekt.

Zupełnie przyzwoity na początek sprzęt można kupić czasami już za niecałe 300 zł. Rok w rok LIDL robi taką akcję, że można kupić na w okolicach gwiazdki teleskop Bresser Sky Lux za tę właśnie kwotę. Normalnie taki teleskop kosztuje około 450 zł. Odpadają wszelkie Opticony z Allegro. Powiększenia 600 x uzyskać przy takiej tubie po prostu uzyskać się nie da, co wynika z praw optyki. Albo inaczej: da się, ale obraz będzie zupełnie rozmazany i kompletnie nic nie będzie można zobaczyć. A przecież nie o to chodzi. Jeśli chodzi o Polskę i jej warunki to obserwacje z powiększeniem 200 x to i tak jest maksimum przy idealnej pogodzie. Więc to 600 x to tego kalibru informacja, że trachycarpus jest mrozoodporny do -28 C. Za 1000-1200 zł  można kupić już całkiem dobry amatorski teleskop. Marki godne uwagi to Synta, Celestron lub Bresser.

BTW: wczoraj chciałem „zapolować” na Urana, ale w nocy było lekkie zachmurzenie. Może dzisiaj się uda.

[WASHI]

Greg

A Słońce też obserwujesz?
Podobno teraz można zobaczyć na nim ciekawe fajerwerki
Np.1302 ciekawe czym się zapisze, dość duża także idealna do takich obserwacji.

Ja sam nie obserwuję nieba bo nie mam sprzętu ale gdybym miał sprzęt i dobre miejsce dogodne do obserwacji to pewno zaraziłbym się tym bakcylem.To tak jak super film w którym obiektów do obserwacji bez liku i akcja trwa..............wiecznie
No i dziękuję za dedykację.Mimo że sam nie spędzam czasu przy teleskopie wszelkie ciekawostki, fajne fotki zawsze mnie interesowały i sądzę że pozostałych forumowiczów również.

[greg]

Musiałbym filtr słoneczny kupić. W sumie nie jest drogi, bo to tylko kawałek folii. Może kiedyś kupię. Podobno można obserwować również plamy.

A to 1302 to co to?

Sprzęt pewnie będzie można kupić w LIDL-u na gwiazdkę. No i nad morzem nie masz smogu świetlnego. Sam mam ten teleskop z LIDL-a. Co prawda na początku chciałem sobie kupić coś lepszego, ale potem pomyślałem, że mogę zacząć od tego Bressera, a jak mi się spodoba to dopiero wtedy nabyć nieco droższy sprzęt. Na razie jestem zadowolony. I tak ogranicza nas raczej seeing niźli powiększenie.

Jeśli chodzi o amatorskie teleskopy to największym chyba ograniczeniem jest ilość obiektów, które można obserwować. Drogie i „wypasione” teleskopy większych powiększeń też nie oferują. Mają tylko bogatsze wyposażenie. Na przykład „komputerek” (automatycznie szuka obiektu) i możliwość automatycznego śledzenia wybranego obiektu - przydatne w astrofotografii. Ja sobie co prawda sam sobie kręcę gałkami, ale też i nie zapłaciłem fortuny. A po co stutysięczne zdjęcie tego samego Jowisza czy tej samej galaktyki Andromedy?

I jeszcze jeśli chodzi o wsparcie to świetnym programem jest Stellarium. Można np. w Google Maps sprawdzić dokładne koordynaty swojego domu, wprowadzić je do Stellarium i oglądać dokładnie takie samo niebo jak na podwórku przed domem. Dzięki temu można się dziecinnie łatwo zorientować gdzie czego szukać na niebie. Można przyśpieszać czas, zatrzymywać, powiększać obraz itp.

[WASHI]

1302 to duża plama , na tyle duża że można ją obserwować z Ziemi  bez lunety.Oczywiście w specjalnych okularach.
Plama ta to świeża sprawa i pewno dopiero jak niebawem będzie miała rozbłyski zagrażające Ziemi (satelitom i instalacjom elektrycznym)to zrobi się o niej głośno.
Daję link gdzie mozna zobaczyć zdjęcie plamy zrobione bez lunety:
http://spaceweather.com/
Tak czy inaczej nasze Słońce rozbudziło się już na dobre i przez kilka następnych lat bedzie co na nim obserwować.

Ja u siebie mam o tyle problem że jest za dużo światła, ktoś kto mieszka trochę na odludziu i nie ma  lamp w ogrodzie albo tuż obok ma idealne warunki.

Sprzęt pewnie będzie można kupić w LIDL-u na gwiazdkę.

Tak czy inaczej kto wie czy się w tym roku nie skuszę

[greg]

Ja u siebie mam o tyle problem że jest za dużo światła, ktoś kto mieszka trochę na odludziu i nie ma  lamp w ogrodzie

A co jak mam powiedzieć jak cały Górny Śląsk mi świeci? A lampy u siebie to wszystkie wyłączam. Dobra byłaby jakaś kielecka głusza.


Tak czy inaczej kto wie czy się w tym roku nie skuszę

Za mną tak chodziło, chodziło, aż wychodziło. Jeśli rzucą te Bressery (jak co roku) to jeśli ktoś czuje takie ciągotki to jest to chyba dobry wybór na początek. Taniej nie można kupić nic sensownego. Pewnie LIDL bierze tego dużo i mogą wynegocjować niższą cenę. Jak już pisałem. Ten teleskop „normalnie” kosztuje około 450 zł. A ja w zeszłym roku dałem chyba 280 zł. To bardzo dobra cena za taki sprzęt na rozpoczęcie przygody z astronomią. A jak się spodoba to zawsze za jakiś czas można kupić coś lepszego. Na przykład Bressera z wyższej półki albo Syntę.

Obecnie ładnie widoczny jest Jowisz i tak będzie chyba do stycznia czy lutego, a potem znowu przerwa. Uran jest wystarczająco wysoko tak chyba koło północy. Mars na razie dla wytrwałych - sensowne obserwacje o około 4 lub 5 na ranem. Od grudnia czy stycznia będzie znowu Saturn.

Jeszcze coś. Planety są najlepiej widoczne gdy są opozycji. W necie jest fajny kalendarz opozycji.

[Biedny Miś]

kompletnie się nie znam na astronomii, ale ten teleskop z "wyższej: półki to niezły wypas. Wygląda extra.

[greg]

Pewnie sobie kiedyś taki kupię. Taka maszyna zbiera więcej światła niż mój refraktor. Dzięki temu można zobaczyć więcej obiektów np. odległe galaktyki. No, ale to na razie pieśń przyszłości.

[andres]

Nie mam sprzętu do oglądania gwiazd, ale chętnie kupiłbym dobrą lornetkę.

W sobotę i niedzielę byliśmy nad milickimi stawami hodowlanymi, z zamiarem podglądania ptaków.

W niedzielę dotarliśmy na wieżę obserwacyjną Grabownica (13,5 m) o godzinie 5.40.
Oczywiście było ciemno, gęsi i żurawie robiły ogromny hałas, ale w tej ciemności widać było tylko kilka czapli pod wieżą.

Ze względu na mgłę słońce pokazało się dosyć wysoko i późno, najpierw żółte, a potem lekko pomarańczowe.
Mgła sprawiła, że nie było żadnego blasku, po prostu matowy kolorowy krążek na niebie.
Gdy było pomarańczowe spojrzałem na nie przez lornetkę (pożyczony carl zeiss ddr 7x50) i o dziwo zobaczyłem trzy plamy na Słońcu.
Dwie plamy blisko siebie i jedna nieco poniżej.
Było to bardzo ciekawe doświadczenie.
Pół godziny później słońce zaczęło błyszczeń i oczywiście nie było mowy o tym, by na nie spojrzeć.

[greg]

W miarę przyzwoitą lornetkę można kupić w granicach 300-500 zł.

Kupując taką, która oferuje powiększenie do 30 x można też obserwować niebo. Na pewno ładnie będzie widać kratery na księżycu. Uda się dostrzec księżyce Jowisza i Saturna, a i pewnie pierścienie tego ostatniego choć bez żadnych detali. Szczegóły zdradzi też np. galaktyka Andromedy.

Oczywiście do obserwacji przyrodniczych czy krajobrazowych taki sprzęt będzie się również doskonale nadawać.

Podobnie jak w przypadku teleskopów dobre będą marki Bresser czy Celestron.

[Dzik]

Obserwacje nieba to b.fajne zajęcie - zwłaszcza fajne jest odnajdywanie obiektów z atlasu nieba typu mgławica andromedy czy jakieś gromady kuliste. Mój sprzęt to teleskopik 60x marki "сделано в СССП" ale wystarcza by dojrzeć w sprzyjających warunkach np. pasy na Jowiszu i jego cztery główne księżyce - choć te ostatnie udało mi się kiedyś zobaczyć w nocy wysoko w górach gołym okiem.
Kiedyś przymierzałem się do dość ciekawie zapowiadającego się lecz upierdliwego w przygotowaniu sportu czyli obserwacji gołym okiem, które polega na tym, że przez dłuższy czas typu 24 h mamy założone specjalne okulary odcinające całkowicie dopływ światła do oczu oraz spożywamy wszelkiej maści produkty z aronii - wszystko po to by całkowicie zregenerowała się w oczach rodopsyna, która ulega odwracalnemu rozpadowi (czy jakiejśc tam innej reakcji chem.) pod wpływem światła. Tak przygotowanych ktoś nas wywozi w miejsce niezaśmiecone światłem, księżyc najlepiej w nowiu, ogólnie mówiąc tam gdzie się dobrze obserwuje niebo. Następnie ściągamy okulary i... podobno opad szczeny totalny  W necie są strony gdzie się amatorzy tego typu obserwacji kontaktują i opisy są naprawdę zachęcające tyle, że przygotowanie dość uciążliwe.

[greg]

Dość to ciekawe, ale całkiem logiczne. Tylko fakt, że upierdliwe. Z rodopsyną to jest tak, że pod wpływem światła przechodzi w izomer. Czyli związek o dokładnie takim samym składzie, ale innej budowie.

Rosyjska optyka była całkiem niezła, a powiększenie 60 x jest już całkiem przyzwoite. I tak przy kiepskim seeing'u obserwacje przy 140 x są bezcelowe, bo obiekty są za bardzo rozmyte i okular 4 mm muszę zmienić na 12 mm. Powiększenie mniejsze, ale za to widok jest ostry.