Napotkany problem z niewielką bryłą korzeniową
jubaea chilensis skłonił mnie do poszukania szczegółowych informacji na temat optymalnych warunków przesadzania plam, zwłaszcza regeneracji korzeni po przesadzeniu.
Znalazłem dwa opracowania z 2005 r. tego samego zespołu autorów, które można pobrać pod poniższymi linkami:
Transplanting Specimen Palms: A Review of Common Practices and Research-based InformationPalm root growth and implications for transplantingZainteresowani przeczytają całość, a najważniejsze informacje można streścić następująco:
W porównaniu z drzewami palmy są stosunkowo łatwe do przesadzenia ze względu na odmienny system korzeniowy, jednak w 30% przypadków i tak proces ten kończy się niepowodzeniem.
System korzeniowy palmy jest wiązkowy i składa się z licznych, pojedynczych korzeni pierwotnych, które wyrastają z miejsca inicjacji korzeni u podstawy kłodziny.
Przyjęcie się przesadzonej palmy zależy od szybkiej regeneracji korzeni przeciętych w czasie przesadzania i od wzrostu nowych korzeni.
Są dwa czynniki warunkujące ten proces: wielkość bryły korzeniowej i pora roku.
- Z artykułu wynika, że optymalna wielkość wykopanej z palmą bryły korzeniowej to 30 cm w bok i 30 cm w głąb, a w przypadku niektórych palm (przywołana jest tu
butia), wytwarzających korzenie w głębszej strefie, to 60 cm w głąb. Taka bryła zawiera w sobie około 50% korzeni palmy.
- W ciepłych regionach świata palmy można przesadzać przez cały rok, natomiast w chłodniejszych, np. w obszarze śródziemnomorskim, zalecane jest przesadzanie palm pod koniec wiosny / na początku lata, gdyż korzenie i liście rosną przy odpowiednio wysokiej temperaturze powietrza i gruntu.
Regeneracja następuje na dwa sposoby:
- część przeciętych korzeni zamiera, ale część ulega rozgałęzieniu i rośnie dalej
- z miejsca inicjacji korzeni wyrastają zupełnie nowe korzenie.
Autorzy rozpatrują też różne metody mające wspomagać przesadzenie palm:
Ucinanie co najmniej połowy liści i wiązanie pozostałychMa to ułatwiać same prace przy przesadzaniu i ograniczać utratę wody.
Brak jest naukowych dowodów na znacząco korzystny wpływ takiego działania w wilgotnym klimacie, a dodatkowo może sprzyjać rozwojowi chorób.
W suchym klimacie może okazać się przydatne, gdyż ogranicza transpirację. Nie jest to jednak oczywiste i jednoznacznie zalecane.
Najlepiej jest uciąć najstarsze, podniszczone liście przed wykopaniem, związać pozostałe, a rozwiązać je tuż po przesadzeniu.
Podlewanie, zraszanieBryła korzeniowa powinna być wilgotna (należy pamiętać, że przesadzenie powinno nastąpić na początku ciepłej pory roku).
Zraszanie liści nie jest równie korzystne. Lepiej jest utrzymywać wilgotny grunt.
Wcześniejsze okopanie palmyPolega na przecięciu korzeni wokół palmy, co ma stymulować do wytworzenia nowych korzeni.
Palma jest wykopywana dopiero po jakimś czasie, już z nowymi korzeniami.
Autorzy nie zalecają tego, gdyż wiele takich nowych korzeni ulega uszkodzeniu przy przesadzaniu.
Stosowanie hormonów stymulujących wzrost korzeniW przypadku palm nie odnosi skutku.
Głębokość sadzeniaPalmy należy sadzić na takiej samej głębokości, co na pierwotnym stanowisku, gdyż szkodliwe jest sadzenie zarówno głębsze, jak i płytsze.
Palmy posadzone zbyt głęboko zamierają (gnicie kłodziny).
Palmy posadzone zbyt płytko (wystające) mają ograniczoną powierzchnię, z której mogą wyrastać korzenie.
InneWykopaną bryłę korzeniową należy chronić przed uszkodzeniem mechanicznym i wyschnięciem.